ne istiyorsun

 birine güvenememeyi en derinden yaşarken o kişi bak boşuna çabaladın dedi bana. boşuna çabaladın çünkü tüm bu süreçte ben seninle oynadım. seninle konuşurken seni dinlerken aslında senden gizledim. sana gülümserken aslında her şeyi senden gizledim dedi. paramparça oldum, yıkıldım. yapa yalnız hissettim. tüm o yolda yapa yalnız olduğumu düşündüm. sevdiğim insan beni seviyor muydu ? peki öyleyse bana bunu niye yaptı? hiç gerek yokken niye yalan söyledi ? benden gizlemeyi niye tercih etti? ikimizin arasına birinin bir konunun girmesine niye izin verdi? bunlara kendim cevap verirsem çok daha kötü yerlere ulaşacağı için ona sordum , bilmiyorum dedi. bilmiyorum... bir sürü sebebi var ama ben sana söyleyemem , sen duyarsan her şey daha kötü olur. en iyisi bilmemek dedi. her gün adı anılan güven konusu o günden sonra konuşulmadı. ben ağzıma almaya korktum . ben başından beri korktuğum her şeyle yüzleştim . şimdi ne olacak ? 

izliyorum onu , her sözünü dinliyorum. ne düşündüğünü ancak böyle anlayabilirim, ne istediğini ancak böyle anlayabilirim. benim yapabileceğim bir şey yok. onun hayatı onun fikri ve tabi ki onun kararı . hayatında ne isteyip istemediğine karar verebilir ve bunu nasıl uygulaması gerektiğinin yolunu da elbette bilir. ama önemli olan ne istediği . 

Şüphe

 Şüphe, şüphe, şüphe

Ya bir gün bana yalan söylerse, ya bana yakan söylüyorsa…

Geç çıkma sebebi başka bir şeyse…

Ya hazırlanışı başkası içinse …

Korkuyorum , korkmamam gerektiğini bildiğim halde … o enerjiyi yaymak istemiyorum ama korkuyorum…

ben kararımı çoktan vermişim

 hayatın seyrinin tamamen değiştiği bir noktada bir mesaj geldi. neden geldi, niye attı bilmiyorum. tek istediğim var olanın bozulmaması. ilginç olan ise nasıldı insanın duygularının değişebileceği. hiç heyecanlanmadım, kalbim küt küt atmadı. duyguların değişmesi yok olması böyle bir şeymiş. tek istediğim şu an olan şeyin bozulmaması. ona bakıyorum ve ne kadar sevdiğimi biliyorum. sımsıkı sarılmak hiç ayrılmamak istiyorum. beni şüpheye düşüren her şeyi yok sayıyorum, ondan endişelenmek istemiyorum. 

Şüphe

 Bildiğim tek bir şey var, olacakların önüne geçemezsin. Önüne geçsen bile sen dokunmasaydın olacağını bilmek beni bitirir. Şimdi ben zihnimde oluşan şüpheleri kurcalamamayı seçiyorum. Onları beslememeyi, büyütmemeyi tercih ediyorum. Olabilir mi ? Olabilir. Olmasının mantıklı bir açıklaması var mı ? Yok. Sadece şüphe … şimdilik beni beslemesine izin vermiyorum ama ya bir gün gerçek olursa? Ya bunu düşünmek çağırmak ise ? Ya tarih tekerrürden ibaretse? 

yapmamam gereken bir şey yapmışım

 yapmamam gereken bir şey yaptım. 

yine karşıma o isim çıktı. unutmamış...

farklılıklarımızı biliyor ve bununla baş etmeye hazır mı bilmiyorum.  ben de farklılıklarımızı biliyorum ve bunun baş etmeye hazır mıyım? aslında dikkat ettiğimi hatırlıyorum ama sonra unutmuşum. bilseydim ...

 ne çok yazmaya başladım. konuşamadıkça yazasım geliyor. yalnızlığımla, asosyalliğimle yüzleştim. hayatımın en çok açılmaya hazır olduğum kısmında ne kadar kendi içime kapanık devam ettiğimi gördüm. düzelir miyim, iyileşir miyim? öğrenir miyim?

sana, bana , bize

 korkuyorum, kocaman korkuyorum. 

bazen içimi bir burukluk kaplıyor. seviyor muyum diyorum. gerçekten seviyor muyum? ne hissediyorum anlayamıyorum. sonra bazen korkuyorum, gerçekten beni seviyor mu ? söyledikleri doğru mu? beni kandırma ihtimali var mı? sonra gözlerine bakıyorum, elini tutuyorum. bana Munzur Munzur gülüyor ve diyorum ki seviyorum. öyle şeyler söylüyor ve öyle şeyler yapıyor ki diyorum ki gerçekten beni seviyor. sonra bana bir şeyler anlatıyor, kandım mı diyorum. korkuyorum hata mı ettim diyorum. izin vererek hata mı yaptım. hayatıma girmesine, tabuların yıkılmasına izin vererek hata mı yaptım diyorum.

beni inandır sana, bana ,  bize...